„Bo ty zawsze!”/„Bo ty nigdy!” – Jak się mądrze kłócić. Część II
Żywiołowe dyskusje są naturalnym elementem każdej bliskiej relacji. Choć mogą nie występować w początkowych etapach związku, to z czasem ich pojawienie się jest nieuniknione i nie oznacza, że para nie ma już przed sobą przyszłości.
Początkową fazę nauki o dobrych kłótniach masz już za sobą! [pierwszy artykuł o dobrych kłótniach] Dziś opowiem Ci o kolejnych elementach, którym warto poświęcić uwagę, by rozmowy, którym towarzyszą trudne emocje zbliżały Was do siebie.
- Sprawdź, co jest najważniejsze
Gdy staracie się sobie coś wyjaśnić, Wasze wypowiedzi mogą stawać się bardzo rozbudowane. To utrudnia uchwycenie, co jest dla Twojego partnera najważniejsze. W trakcie dyskusji pytajcie się nawzajem o to, które elementy wypowiedzi są dla Was najistotniejsze. Jakie jest meritum poruszanej sprawy? Dajcie sobie czas na przemyślenie pytania i odpowiedź. Później jeszcze raz podsumujcie, co usłyszeliście.
To także dobry moment, by sprawdzić, czy Twój partner ma pomysł, jak rozwiązać dany problem.
- Wybierzcie dobry moment na kłótnię
Tak, wiem jak to brzmi. „Mamy planować… kłótnię?” Niezupełnie. Warto za to wiedzieć, jakie momenty w ciągu Waszego dnia, tygodnia, miesiąca są tymi lepszymi i gorszymi na dyskusję. Każda rodzina jest inna. Być może poranki są u Was szczególnie nerwowe i nie macie wtedy możliwości, by naprawdę porozmawiać? Próba przeprowadzenia dyskusji, gdy dziecko nie chce założyć butów, a jedno z Was spieszy się na audyt, to karkołomne przedsięwzięcie.
Zastanówcie się, kiedy najczęściej dochodzi między Wami do nieporozumień? A w jakich warunkach najłatwiej je rozwiązujecie?
Możecie ustalić, że podczas danych niesprzyjających momentów będziecie przenosić rozmowę na dogodniejszy czas. Dla rozluźnienia atmosfery możecie nawet ustalić kod, który będzie oznaczał, że teraz rozmowa nie może się odbyć.
- Sztuka przepraszania
Przepraszanie wiąże się często ze sprzecznymi emocjami. Czujesz, że powiedziałeś za dużo, ale nie wiesz, jak teraz się zachować. Niektórzy byli zmuszani do przepraszania jako dzieci i to zachowanie wydaje im się teraz sztuczne i wymuszone. Może być również tak, że przyznanie się do błędu traktujesz jako swój wyrok skazujący. Łączysz swoją samoocenę z oceną zachowania – „jeśli zachowanie było nieodpowiednie, to znaczy, że ze mną jest coś nie tak”.
Jesteś człowiekiem, masz prawo popełniać błędy i uczyć się na nich.
Ponieważ zależy Wam na sobie, macie też moc ranienia się wzajemnie. Nikt nie potrafi nam tak dopiec jak osoba, która jest nam najbliższa…
Jeśli zauważysz, że w trakcie kłótni powiedziałeś coś, co wynikało z silnych emocji, przeproś.
Przeprosiny pomagają naprawić relacje, zachęcają partnera do powrotu do rozmowy i sprawiają, że możecie znów poczuć się ze sobą bezpiecznie.
- Nie wierz we wszystko, co czujesz
Jeśli kiedykolwiek w czasie kłótni zdarzyło Ci się pomyśleć „już dłużej tego nie wytrzymam!”, to wiesz, jak silne potrafią być nasze emocje. Czy jednak rzeczywiście nie wytrzymałeś? Czy zwariowałeś, gdy pomyślałeś, że zwariujesz? Czy Twoja intensywna złość lub smutek utrzymują się do dziś?
Czasem wierzymy, że nasze emocje są trwałe i nieprzemijające. Dzieje się tak, ponieważ bardzo skupiamy się na tym, co czujemy w danej chwili. Terapeuta Robert Leahy nazywa ten proces „kotwiczeniem”. Emocje są wtedy jak kotwica, która ciągnie nas na dno i ogranicza nasze ruchy. W tym stanie ciężko wyobrazić sobie inny obrót zdarzeń. Podążamy za naszą kotwicą, myśląc: „Już zawsze będę się czuć taka samotna, on mnie nigdy nie zrozumie… To okropne, że resztę życia spędzę w takim stanie”.
Emocje są jak fale – przychodzą i odchodzą. Warto mieć świadomość ich przemijalności. Nawet najprzyjemniejsze emocje jak radość czy ekscytacja wznoszą się, by później opaść.
Jeśli chcesz sprawdzić, jak to jest u Ciebie, możesz zacząć prowadzić dziennik swoich emocji. Informację, jak to zrobić znajdziesz w ramce poniżej.
Jeśli starasz się wykorzystywać wymienione w artykule wskazówki, a mimo to w kłótniach stale utykacie na powtarzających się schematach, rozważ skorzystanie ze wsparcia terapeuty par lub rodzin. Czasem kilka konsultacji pomaga spojrzeć na sprawy z innej perspektywy i dostrzec, co Was blokuje w zbliżeniu się do siebie.
